یکی از مهم ترین درس‌های عاشورا و محرم در تمام این سال‌ها برای ما ایرانیان .

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

السلام علیک یا فاطمه اهرا یا صدیقه الشهیده سلام الله علیها

وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی اَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْ ضَ یَرِ ثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ

و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.

انبیاء ۱۰۵

اصلی ترین تهدید برای جامعه اسلامی را باید از درون آن جست نه از بیرون! این یعنی دشمنان بیرونی با استفاده از عناصری که لباس دوست و خودی به تن دارند، به دنبال انحراف و اسقاط نظامی خواهند بود که برای تحقق توحید و عدالت اجتماعی گام برداشته است!

اگر کل یوم عاشوراست و کل ارض کربلا، پس شک نکنیم که یزیدیان زمان هر چند تمام توانشان را برای از بین بردن قیام حسینی زمان به کار می گیرند اما همه امیدشان به عناصر داخلی است که لباس دوست به تن دارند و سابقه همراهی با خمینی (ره) در کارنامه شان است.

پس شک نکنیم که نظام سلطه، هرگز نمی تواند انقلاب خمینی را حتی با تهدید نظامی زمین گیر کند، اما با یک عمامه به سر دنیا طلب و رویگردان از آرمان های خمینی که از مبارزه با نظام سلطه پشیمان است و در برابر آنها واداده، می تواند همان هدف را محقق کند!

یکی از مهم ترین درس های عاشورا و محرم در تمام این سال ها برای ما ایرانیان، تمییز بین اسلام آمریکایی، بدل اسلام ناب محمدی و تمییز بین رهبری ساخته دست اتاق های فکر و رسانه های صهیونیستی و آمریکایی و انگلیسی با رهبری نظام جمهوری اسلامی ایران است.

به هوش باشیم، طلای ناب خود را با بدل آن جابجا نکنیم. کوفیان تا زمانی که درست تشخیص دادند، در کنار مسلم و امام خود بودند، اما زمانی که با جنگ شناختی و ترکیبی دستگاه اموی و خاصه اقدامات همه جانبه یزید، در شناخت خود نسبت به مسلم و نسبت به امام تردید کردند، جنگ پیروزمندانه خود را وانهادند و شکست و خفت و لعنت ابدی را برای خود رقم زدند .

شهید مدافع حرم شهید مصطفی صدرزاده
(سید ابراهیم)

وصیت نامه اول:

بسم رب الشهدای و الصدیقین

خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست ، سپاس خدایی را که بر سر ما منت نهاد و از میان این همه مخلوق ما را انسان خلق کرد.

شکر خدایی را که از میان این همه انسان ما را خاکی مقدس به نام ایران قرار داد.

و شکر خدایی را که به بنده پدر و مادر و همسر صالح عطا کرد.

و شکر بی پایان خدایی را که محبت شهدا و امام شهدا را در دلم انداخت و به بنده توفیق داد تا در بسیج خادم باشم. خدایا از تو ممنونم بی اندازه که در دل ما محبت سید علی ای را انداختی تا بیاموزد درس ایستادگی را درس اینکه یزید های دوران را بشناسیم و جلوی آنها سر خم نکنیم. از تمام دوستان و آشنایان در ابتدای وصیت نامه خویش تقاضا دارم به فرامین مقام معظم رهبری گوش دهند تا گمراه نشوند. زیرا ایشان بهترین دوست شناس و دشمن شناس است. از پدر و خانواده عزیزم تقاضا دارم برای بنده بی تابی و ناراحتی بیش از حد نکنند و اشک ها و گریه های خود را نثار اباعبدالله و فرزندان آن بزرگوار کنند.

پدر و مادر و همسرم و دخترم از شما تقاضا می کنم بنده رو ببخشید و از خدا بخواهید بنده رو ببخشد چقدر در حق پدر و مادر کوتاهی کردم چقدر شما را به دردسر انداختم فقط خدا شاهد تلاش شما بود که در زمان جنگ باید سختی و مشقت از من نگه داری کردید و بعد از جنگ هم برای درس خواندن من چقدر سختی کشیدید. فقط خدا می داند که چقدر نگران کرده ام اذیت کرده ام و شما تحمل کردید زیرا تلاش می کردید تا فرزندتان عاقبت به خیر شود از شما ممنونم که همیشه انتخاب را به عهده خودم گذاشتید. حتی وقتی در نوجوانی می خواستم به نجف برای تحصیل بروم مخالفت نکرده و از اینکه همیشه به نظر من احترام گذاشتید ممنونم حالا هم از شما خواهش می کنم یکبار دیگر و برای آخرین بار به نظرم احترام بگذارید و از هیچ کس و از هیچ نهادی دلخور نباشید مبارزه با دشمنان خود آرزوی بنده بود و فقط خدا می داند برای این آرزو چقدر ضجه زدم و التماس کردم ممکن است بعضی ها به شما طعنه بزنند اما اهمیت ندهید بنده به راهی که رفتم یقین داشتم.

از همسر عزیزم می خواهم که بنده را ببخشد زیرا که همسر خوبی برای او نبودم. به همسر عزیزم می گویم می دانم که بعد از بنده دخترم یتیم می شود و شما اذیت می شوید اما یادت باشد که رسول خدا فرموده: هرکس که یتیم شود خدا سرپرست اوست ایمان داشته باش که خدا همیشه با توست. آرزو دارم که دخترم فاطمه، فاطمی تربیت شود یعنی مدافع سرسخت ولایت، از دوستان، آشنایان و فامیل و هرکس که حقی گردن ما دارد تقاضا می کنم بنده حقیر با ببخشد زیرا می دانم که اخلاق و رفتار من آنقدر خوب نبود که توفیق شهادت داشته باشم و این شما حتی که نصیب ما شد لطف و کرم و هدیه خدا بوده و مردم عزیز ایران یادمان باشد که به خاطر وجب به وجب این سرزمین و دین اسلام چقدر خون دادیم چقدر بچه های ما یتیم شدند، زن ها بیوه، مادرها مجنون، پدرها گریان فقط و فقط برای خدا بود. در این ماه مبارک رمضان دل ما شکست، دل امام زمان بیشتر و بیشتر که در مملکت شهدا حرمت ماه خدا توسط بعضی ها نگه داشته نشد و برادارن و خواهران من ماهواره و فرهنگ کثیف غرب مقصدی به جز آتش دوزخ ندارد. از ما گفتن ما که رفتیم.

آن کس که تو را شناخت جان را چه کند

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی

دیوانه تو هر دو جهان را چه کند

بی بی زینب آن زمانی که شما در شام غریب بودید گذشت دیگر به احدی اجازه نمی دهیم به شما و به سلاله حسین(ع) بی احترامی کند. دیگر دوران مظلومیت شیعه تمام شده. بی بی جان انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم بی بی عزیزم مرا قاسم خطاب کن مرا قاسم خطاب کن روی خون ناقابل من هم حساب کن

و من الله توفیق مصطفی صدر زاده

وصیت نامه دوم:

دوستان با معرفت، هم رزمای بسیجیم!

می دونم وقتی این نامه رو براتون می خونن از بنده دلخور می شید و به بنده تک خور و یا . میگید

چون می دونم شماها همتون عاشق جنگ با دشمنان خدا هستید،می دونم عاشق شهادتید.

داداشای عزیزم ببخشید که فرمانده خوبی براتون نبودم اونجوری که لیاقت داشتید نوکری نکردم.به شما قول میدم اگر دستم به دامان حسین بن علی (علیه السلام) برسد نام شما را پیش او ببرم.

چند نکته را به حسب وظیفه به شما سفارش می کنم:

1- وقتی کار فرهنگی را شروع می کنید با اولین چیزی که باید بجنگیم خودمان هستیم .

2- وقتی که کارتان می گیرد و دورتان شلوغ می شود تازه اول مبارزه است زیرا شیطان به سراغتان می آید اگر فکر کرده اید که شیطان می گذارد شما به راحتی برای حزب الله نیرو جذب کنید ، هرگز.

3- اگر می خواهید کارتان برکت پیدا کند به خانواده شهدا سر بزنید ، زندگی نامه شهدا را بخوانید سعی کنید در روحیه خود شهادت طلبی را پرورش دهید .

4- سخنان مقام معظم رهبری را حتما گوش کنید، قلب شما را بیدار می کند و راه درست را نشانتان می دهد.

5- دعای ندبه و هیئت چهارشنبه را محکم بچسبید.

6- خود سازی دغدغه اصلی شما باشد.

سید ابراهیم صدرزاده

پدر شهید مدافع حرم شهید حسن عبدالله زاده

پیروی از ولایت امتحانی برای ظهور امام زمان (عج) است

یکی از نکاتی که حسن خیلی به آن تاکید داشت عشق به ولایت و رهبری بود که در وصیتنامه اش هم ذکر کرده. در شرایط خاص و سخت، مدافع نظام و انقلاب اسلامی بود و همواره به فرامین رهبری گوش می داد. در وصیتنامه نوشته است که حمایت از رهبری امتحانی است که وقتی حضرت حجت (ع) ظهور می کند مشخص می کند چه کسانی در زمان غیبت ایشان در ادعا برای پیروی از ایشان صادق بودند. می گفت کسانی که از رهبری حمایت می کنند در زمان ظهور آقا نیز سرباز حضرت، ولی عصر (عج) می شوند.

شهید مدافع حرم شهید حسن عبدالله زاده فرزند سردار احمد عبدالله زاده در سال ۱۳۶۵ در اهواز به دنیا آمد. از اعضای نیروی قدس سپاه پاسداران بود که در جریان جنگ سوریه اولین بار در سال ۱۳۹۴ داوطلبانه و با اصرار خودش برای دفاع از حرم اهل بیت (ع) به سوریه رفت. او فرزند رئیس سابق سازمان حفاظت اطلاعات ناجا بود و ۱۳ خرداد امسال در مسیر دیراور به تدمر در تله دشمن به شهادت رسید.

در ادامه وصیتنامه این شهید را می خوانید.

<<فَلْیُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یَشْرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ یُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا (نسا آیه ۷۴)

الذین امنوا یقاتلون فی سبیل الله و الذین کفروا یقاتلون فی سبیل الطاغوت فَقاتِلُوا أَوْلِیاءَ الشَّیْطانِ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانِ کانَ ضَعیفاً (نسا آیه ۷۶)

إِنَ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُمْ بِأَنَ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فِی التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ (توبه آیه ۱۱۱)

با خواندن این آیات و آیات مشابه این، دیگر دهانم بسته است از توصیف و گفتن قدر و عظمت قتال فی سبیل الله و شهادت در راه خدا

خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند

ما نمک خورده عشقیم به زینب (س) سوگند، پاسداران دمشقیم به زینب (س) سوگند

سلام می کنم خدمت همه خانواده ام، دوستان و آشنایان

و از همه تقاضا دارم که این بنده حقیر و سرتاپا تقصیر را حلال کنند. من با توجه به شناختی که از خود دارم می دانم که حق های زیادی از شما دوستان و آشنایان ضایع کرده ام، لذا عاجزانه از شما تقاضا دارم که این بنده سرتاپا تقصیر را حلال کنید و بدی های م را به بزرگی و کرم خود ببخشید که من خیلی حقیرتر و عاجزتر از اینم که بتوانم جبران کنم.
و، اما بعد: من همیشه از خداوند متعال درخواست داشتم که من را به فیض و مقام شهادت برساند و من هم این لیاقت را داشته باشم تا در زمره شهدا به حساب آیم و از این فیض نامتناهی خدا نسبت به بندگان مخلصش برخوردار گردم، هرچند من کجا و شهدا کجا! من کجا و مقام و منزلت ایت عارفان مخلص خدا کجا!

در دل همیشه دوست دار این آرزوی بزرگ بوده ام و از خدا باز هم می خواهم که نصیب من و تمامی کسانی که آرزوی شهادت در دل و قلب و جانشان شعله می کشد گرداند که به قول مولای متقیان علی (ع) اگر شهید نشدی، می میری! و این مردم بدترین چیزی است که می شود برای مشتاقان اتفاق بیافتد و در بستر یا گوشه بیمارستان جان دهند.

انشالله به مدد مولا و مادرمان حضرت زهرا (س) من نیز در راه دفاع از حم عقیله بنی هاشم زینب کبری (س) و بی بی سه ساله قیه (س) جان ناقابل خویش را فدا کنم و مهر مدافع حرم ناموس آل الله نیز بر پیشانی و سنگ قبرم حک گردد، شاید بدین وسیله من نیز بتوانم با خون خویش این شجره طیبه را به قد قطره ای آبیاری کرده باشم و خدمتی کوچک در راه اعتلای پرچم اسلام و تشییع انجام داده باشم.

یک نکته هست و این نکته این است که ما بالاترین و پرثمرترین و پرفایده ترین کاری که می توانیم انجام دهیم تا بلکه سبب حرکت و جوششی در جامعه شده باشیم و بالاترین کار فرهنگی و تبلیغی که می توانیم انجام دهیم تا شاید سبب خیری شده باشیم. این است که در راه خدا شهید شویم. زیرا خون شهید می جوشد و سبب حرکت در جامعه می شود. این خون است که سبب بیدار شدن دوستان را اطرافیان و هم محلی ها و هم شهی ها می شود و این بالاترین کاری است که یک انسان می تواند د طول زندگی خویش انجام دهد.

دوستان و رفقا و خانواده عزیزم

از خدا بخواهید تا من و شما به این خیل عظیم شهدا بپیوندیم و در جوا حضرت سیدالشهدا تا ابدیت بمانیم، که باشد قرار و وعده ما جنت الحسین، دنیا برای سینه زدن جایمان کم است

نکته دوم اینکه: این بنده حقیر هرچه در طول عمر ناچیز خود کسب کرده ام تمامی آن ا صدقه سری حضرت سیدالشهدا می دانم و به این ایمان دارم که تمام زندگی و دارایی من فقط و فقط به خاط نوکری آستان دردانه و عزیز اربابمان حضرت علی اکبر (ع) است و چه برکت و فیضی است از پایین پای اربابمان به زندگی ما سرازیر شده است؛ لذا خودم و شما را به نوکری و آستان بوسی دعوت می کنم و انشالله تا ابدیت در جوار حضرت علی اکبر (ع) و پدر بزرگوارشان ارتزاق رزق کنیم و به قدر لحظه ای از این خانه و خانواده جدا نشویم. باشد که گوشه چشمی به ما کرده و از خزانه کرم خویش توفیق شهادت و جهاد در راهتان را نصیب ما کنند، انشالله

نکته بعدی این است که ما راه خویش را بر پایه خدمت و اگر بشود تاثیرگذاری انتخاب کرده ایم یعنی آمده ایم تا کاری کرده باشیم و باری برداشته باشیم و بتوانیم تاثیر مثبتی در جامعه بگذاریم، نه به خاطر شخصی مشخص و واحدی و نه برای حزب و گروهی! تمام تلاش و انگیزه ما بالابردن پرچم اسلام است و هرکه در این مسیر باشد ما نیز پشت سر او و حامی او هستیم و الا ما را بخیر و او را به سلامت! ما نیامده ایم که کسی را بالا ببریم و یا پایین بیاوریم، ما در خدمت اسلام و رهبری هستیم و هوش و حواسمان به فرمایشات ایشان است.>>